Αντιδράσεις έχει προκαλέσει έγγραφο του υπουργείου Παιδείας που αναφέρεται σε ζητήματα τακτικού εκκλησιασμού των μαθητών και έχει αποσταλεί σε γυμνάσια και λύκεια της χώρας. Το συγκεκριμένο έγγραφο επαναφέρει στην επικαιρότητα το αναχρονιστικό θεσμικό πλαίσιο που ισχύει μέχρι σήμερα.

Το υπουργείο Παιδείας σε προχτεσινή του ανακοίνωση σημείωνε ότι η παρακολούθηση και συμμετοχή των μαθητών στις δραστηριότητες της σχολικής μονάδας, σε ό,τι αφορά τόσο στο μάθημα των θρησκευτικών, όσο και στη συμμετοχή τους στην πρωινή προσευχή και τον εκκλησιασμό, καθορίζονται από την εγκύκλιο Φ. 200.21/16/139240/26-11-77 του υπουργείου Παιδείας. Είναι χαρακτηριστικό του πνεύματος που διέπει τη συγκεκριμένη εγκύκλιο, που εκδόθηκε πριν 28 χρόνια και σωστά από πολλούς εκπαιδευτικούς έχει καταστεί ανενεργή στην πράξη, τα όσα αναφέρει: «Ο προγραμματισμός του εκκλησιασμού των μαθητών, μια φορά την εβδομάδα ή τουλάχιστον ανά δεκαπενθήμερο, αποτελεί βασικό καθήκον των διευθυντών των σχολείων και του διδακτικού προσωπικού» (!). Βέβαια, το υπουργείο σπεύδει να διευκρινίσει ότι για όσους μαθητές δεν επιθυμούν την παρακολούθηση ή τη συμμετοχή τους στις ανωτέρω δραστηριότητες οι οποίες καθορίζονται από το παραπάνω πλαίσιο, ισχύει η εγκύκλιος Γ2/ 61723-13/6/2002, σύμφωνα με την οποία απαιτείται η έγγραφη δήλωση των μαθητών ή των γονιών τους προκειμένου να απαλλαγούν. Ωστόσο, η παραπάνω ρύθμιση δεν αλλάζει το γεγονός ότι εν έτει 2005 το αναχρονιστικό θέμα του εκκλησιασμού εξακολουθεί να υφίσταται και είναι πλέον υπερώριμο να καταργηθεί και η εγκύκλιος του '77. Πάντως το γεγονός ότι κάποιοι σήμερα επαναφέρουν το θέμα δεν πρέπει να είναι άσχετο με μια προσπάθεια να «δοθεί χείρα βοηθείας» στην Εκκλησία και τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που βρίσκονται σε δύσκολη θέση με τα γνωστά φαινόμενα σήψης.