Στην ομιλία του ο Μ. Συντυχάκης για τη νέα νομοθετική παρέμβαση στο χώρο της έρευνας τόνισε ότι αποτελεί προϊόν της στρατηγικής της Λισαβόνας και της ερευνητικής πολιτικής της ΕΕ (Ευρωπαϊκός Χώρος Ερευνας), όπου η έρευνα μπαίνει ως πρώτη εθνική προτεραιότητα των κρατών - μελών σαν βασικού πυλώνα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, εξωθώντας τα ερευνητικά κέντρα σε επιχειρηματικές δραστηριότητες, με μοχλό την κοινοτική χρηματοδότηση σε συνδυασμό με τη συνειδητή υποχρηματοδότηση της έρευνας (0,6% του ΑΕΠ).

Για τη σύνδεση της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση τόνισε ότι πρόκειται για το άλλοθι του υποσιτισμού της έρευνας από τον κρατικό προϋπολογισμό, με στόχο την πλήρη συμμόρφωση των ιδρυμάτων με τους προγραμματισμούς και τους κανόνες της αγοράς. Ενώ, για την επίδραση του νόμου στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας μας, σημείωσε ότι θα είναι καταλυτική. Θα χρησιμοποιούνται ως δεξαμενή προκειμένου να αντληθούν: 1ο) ερευνητές οι οποίοι για να βρουν μια θέση πρέπει να διεκδικήσουν ανταγωνιστικά τη συμμετοχή τους σε αδιαφανείς διαδικασίες, έξω από την εποπτεία των συλλογικών οργάνων του ιδρύματος όπου ανήκουν. Και 2ο) θα αντλούν μεταπτυχιακούς φοιτητές οι οποίοι για να εκπονήσουν τη διδακτορική διατριβή τους ή να πάρουν μεταπτυχιακό θα προσφέρουν σε συνθήκες μαύρης εργασίας τις καινοτόμες φρέσκες ιδέες τους προς όφελος των επιχειρήσεων.

Για την εφαρμοσμένη έρευνα, ο Μ. Συντυχάκης επισήμανε, ότι θα ισχύσουν τα ίδια, κάτι που αποσκοπεί στη διεύρυνση των πεδίων επιχειρηματικής δραστηριότητας των πολυεθνικών (π.χ. ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, υλικά, βιομηχανικές τεχνολογίες κλπ.) ή σε στρατιωτικούς σκοπούς (περιβάλλον, διάστημα κλπ.).

Αναφερόμενος στο ΕΠΕΤ (Εθνικό Πρόγραμμα Ερευνας και Τεχνολογίας), επισήμανε ότι πρόκειται για πρόγραμμα ευρωπαϊκών προδιαγραφών, το οποίο υπαγορεύεται από τις ανάγκες κερδοφορίας των πολυεθνικών και τις ανισορροπίες της αγοράς.

«Ο νόμος για την έρευνα, οι κατευθύνσεις της ΕΕ για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χάρτη Ερευνας και Τεχνολογίας, αποδεικνύουν ότι υπάρχει σχεδιασμένη πολιτική. Η πολιτική αυτή υλοποιείται, πότε με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και πότε με τη ΝΔ. Και οι δύο κινούνται στη λογική του ευρωμονόδρομου, της ανταγωνιστικότητας, της υποταγής της γνώσης, της παραγωγής νέας γνώσης, της έρευνας και τεχνολογίας στους επιχειρηματικούς και εμπορευματικούς κανόνες», τόνισε.

Αναφερόμενος στο ΣΥΝ υπογράμμισε ότι κινείται δημαγωγικά και εντελώς υποκριτικά όταν λέει ότι υπάρχει μακροχρόνια έλλειψη πολιτικής στον τομέα της έρευνας, ενώ την ίδια στιγμή παίρνονται μέτρα σε βάρος της. Σημείωσε χαρακτηριστικά: «Την ίδια στιγμή που στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζουν οι ευρωβουλευτές του μαζί με τους αντίστοιχους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ το μανιφέστο - καταδίκη της έρευνας, των ιδρυμάτων της, των εργαζομένων σε αυτά, εδώ ο ΣΥΝ προσπαθεί να το αποκρύψει. Και ενώ πράττει κατ' αυτόν τον τρόπο καλεί, ταυτόχρονα, τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικούς φορείς να ασκήσουν πίεση στην πολιτεία, όπως λένε. Απάτη, μέγιστη απάτη! Το ίδιο έπραξαν και με το άρθρο 16».

Κλείνοντας στάθηκε στα προβλήματα του ΕΛΚΕΘΕ που απορρέουν κύρια από την υποχρηματοδότηση, τις ελλείψεις σε υποδομή, με συμβασιούχους που λήγουν οι συμβάσεις τους και πρόκειται να απολυθούν, καθώς και εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα μετά την ενοποίηση των ερευνητικών κέντρων.

«Το ΚΚΕ θεωρεί - τόνισε - πως πρέπει να δοθεί γενναία αύξηση για την έρευνα, αφού ο κρατικός προϋπολογισμός δεν καλύπτει ούτε τις λειτουργικές δαπάνες του ΕΛΚΕΘΕ, περιμένοντας να χρηματοδοτηθεί από διάφορα προγράμματα της ΕΕ. Γεγονός που σημαίνει εξάρτηση από ιδιώτες. Αυτό, αν θέλετε, ως έμπρακτη αναγνώριση της σημασίας της θαλάσσιας έρευνας στην Ελλάδα, ιδιαίτερα μετά τη δημιουργία του Ενυδρείου Κρήτης.

Γι' αυτό το λόγο, το ΚΚΕ ζητά το κράτος να έχει το 100% της ευθύνης για την έρευνα, με μόνιμο ερευνητικό, τεχνικό, βοηθητικό και διοικητικό προσωπικό, μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Την ένταξη όλων των εργαζομένων σε πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα που δουλεύουν κάτω από ανθυγιεινές και επικίνδυνες συνθήκες στα βαρέα και ανθυγιεινά».

Αναπτύσσοντας, τέλος, τις θέσεις του ΚΚΕ τόνισε ότι «στόχος πρέπει να είναι η βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, η ανακούφισή τους από τις βαριές χειρωνακτικές εργασίες, η παραγωγή νέων συστημάτων αντισεισμικής θωράκισης, νέων μεθόδων αντιμετώπισης της λειψυδρίας κ.ά. Ενώ για την επίλυση του εργασιακού των ερευνητών, υπογράμμισε ότι απαιτείται κεντρικός σχεδιασμός της έρευνας με βάση τις ανάγκες της κοινωνικής και επιστημονικής εξέλιξης, να γίνουν μαζικές προκηρύξεις νέων θέσεων σταθερής εργασίας, να υπάρξει ουσιαστική οικονομική και επιστημονική αναβάθμιση και καταξίωση του ρόλου τους».

«Τα παραπάνω στα πλαίσια μιας φιλολαϊκής πολιτικής με διαφάνεια, κοινωνικό, συλλογικό έλεγχο στον προγραμματισμό, την οργάνωση της έρευνας, τη σύνδεσή της με την πανεπιστημιακή εκπαίδευση.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι άρρηκτα δεμένη με την ανάγκη ανατροπής των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην ανώτατη εκπαίδευση. Παλεύουμε για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, σε μια οικονομία και μια κοινωνία, όπου κριτήριο της ανάπτυξής της δε θα είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους, αλλά η μεγιστοποίηση της κοινωνικής προόδου».