Ωραία η ΝΕΤ. Στο δελτίο των 9, το βράδυ, έκοψε τη φράση του Τσίπρα, που έριχνε λάσπη στο ΚΚΕ με επιχειρήματα Πάγκαλου - Καρατζαφέρη. Αμέσως μετά, έβαλε την ανακοίνωση - απάντηση του ΚΚΕ, δείχνοντάς το έτσι να απαντάει στο κενό. Φτηνό κόλπο.

Πάμε στην επικαιρότητα: Οι ξενοδόχοι, λέει, τρίβουν τα χέρια τους, το ίδιο και οι ταβερνιάρηδες, από κοντά οι μανάβηδες, οι περιβολάρηδες, όλος, δηλαδή, ο κύκλος που συγκροτεί αυτό που λένε «νέος πλούτος» πανηγυρίζει, γιατί πολλοί ψηφοφόροι δε θα πάνε να ψηφίσουν, αλλά θα πάνε εκδρομή. Από τη σκοπιά των κερδών τους έχουν δίκιο: «Τι νόημα έχει η ύπαρξη της δημοκρατίας αν δεν φέρνει ευημερία και ευημερία χωρίς κέρδη δε γίνεται». Στον αντίλογο, ακούγεται πως έτσι κάνουν σαν το σκύλο που δαγκώνει την ουρά του. Οσο είναι πρόβλημά τους, δεν μας πέφτει λόγος.

Ομως, εμείς θα επιμείνουμε: Οσο πιο λίγοι ψηφίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τόσο καλύτερα. Αυτό, όμως, δεν έχει νόημα όταν η ψήφος ως αποχή, από διαμαρτυρία που θέλει να εκφράσει, αθροίζεται τελικά σαν υπερψήφιση αυτής της πολιτικής, σαν ενίσχυση αυτού του πολιτικού συστήματος.

Γιατί, η επόμενη μέρα των εκλογών δεν κρύβεται. Δεν πήγαν μαζί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ για να πιουν καφέ. Μοντέλα διακυβέρνησης συζητάνε στο φόντο μιας οξύτατης καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και κρίσης του πολιτικού τους συστήματος. Σε σημείο που να φτάνει ως και ο Χρυσοχοΐδης να παριστάνει τον αντικαπιταλιστή, ρωτώντας γιατί τα επιτόκια είναι υψηλότερα στην Ελλάδα από την άλλη Ευρώπη, λες και δεν είναι το κόμμα του που έχει κάνει θεό τις τράπεζες. Οπως πάνε, σε λίγο θα βγει και ο Τσίπρας να πει πως η τράπεζα που προτείνει για τους μικρομεσαίους θα είναι λαϊκή.

Αλλο: Τι έχει να γράψει, άραγε, η Ιστορία κάποτε, όταν στην εξουσία δε θα είναι αυτοί που κάνουν κουμάντο σήμερα; Tην ώρα που ψάχνεις εσύ να βρεις τι ακριβώς ρόλο παίζουν Χριστοφοράκοι και Σίκατσεκ της «Siemens», το σύστημα τούς έχει ήδη φυγαδεύσει. Και την ίδια ώρα παρατηρείς πως άρχισαν να προωθούνται (βλέπε Αγγλία) κάτι «Ανεξάρτητες Αρχές» για έλεγχο των Κοινοβουλίων, το ισχυρό άλλοθι της αστικής δημοκρατίας. Που του βάζουν φερετζέ ελέγχου, για να κάνει πιο καλά τη δουλειά της η Δημοκρατία των κλεφτών του πλούτου από τους παραγωγούς του. Φερετζέ που αν μαζί με το άλλοθι ξεκουκουλωθούν γρήγορα η δημοκρατία ξεγυμνώνεται, για να φανεί αυτό που είναι μια δικτατορία του κεφαλαίου.

Σαν κάτι καθηγητές του ΣΥΝ, που μόλις τολμήσει Κνίτης μέσα στην τάξη να αμφισβητήσει το αντικομμουνιστικό μάθημά τους, βγάζουν αφρούς και καταφεύγουν στο έσχατο όπλο της εξουσίας της «έδρας» τους - μετά τον εκβιασμό της βαθμολογίας - την αποβολή! Κι έχει μετά το θράσος ένας Καρτερός στην «Αυγή» να καταγγέλλει το ΚΚΕ για «μηδενική ανοχή στη διαφορετικότητα». Ακόμα και τον όρο που χρησιμοποιεί, δάνειο τον έχει πάρει από έναν ομοϊδεάτη του, τον αντικομμουνιστή Τζουλιάνι, τον τότε δήμαρχο της Νέας Υόρκης, που ευχαριστούσε όσους μαζί του - πλην ΚΚΕ... - ανάβανε κεράκια για την 11η Σεπτέμβρη...

Ασχετο: Μας το θύμισε χτες γραπτό συναδέλφου στην «Ελευθεροτυπία»: «Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα,/ για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου,/ δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα,/ δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί,/ ούτε η πείνα μαζί με το πάχος» (Τζον Στάινμπεκ, «Τα σταφύλια της οργής»).